Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Honesta oratio, Socratica, Platonis etiam. Duo Reges: constructio interrete. Sed utrum hortandus es nobis, Luci, inquit, an etiam tua sponte propensus es? Sed quod proximum fuit non vidit. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere?

Posuisti etiam dicere alios foedus quoddam inter se facere
sapientis, ut, quem ad modum sint in se ipsos animati, eodem
modo sint erga amicos;

Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status
naturae congruentis tenet;

Equidem, sed audistine modo de Carneade?
Nec mihi illud dixeris: Haec enim ipsa mihi sunt voluptati, et erant illa Torquatis.
Nunc reliqua videamus, nisi aut ad haec, Cato, dicere aliquid vis aut nos iam longiores sumus.
Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando;

Quid de Platone aut de Democrito loquar?
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Et tamen ego a philosopho, si afferat eloquentiam, non asperner, si non habeat, non admodum flagitem.
Nec tamen ullo modo summum pecudis bonum et hominis idem mihi videri potest.

Quo posito et omnium adsensu adprobato illud adsumitur, eum, qui magno sit animo atque forti, omnia, quae cadere in hominem possint, despicere ac pro nihilo putare.

Suo genere perveniant ad extremum; Apud imperitos tum illa dicta sunt, aliquid etiam coronae datum; Quando enim Socrates, qui parens philosophiae iure dici potest, quicquam tale fecit? Dempta enim aeternitate nihilo beatior Iuppiter quam Epicurus; Is ita vivebat, ut nulla tam exquisita posset inveniri voluptas, qua non abundaret. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Modo etiam paulum ad dexteram de via declinavi, ut ad Pericli sepulcrum accederem. A primo, ut opinor, animantium ortu petitur origo summi boni. Erit enim mecum, si tecum erit.

Non igitur potestis voluptate omnia dirigentes aut tueri aut retinere virtutem. Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur. Audax negotium, dicerem impudens, nisi hoc institutum postea translatum ad philosophos nostros esset. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Quid enim? Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius.

Bork: Quid enim ab antiquis ex eo genere, quod ad disserendum valet, praetermissum est?
Bork: Idque testamento cavebit is, qui nobis quasi oraculum ediderit nihil post mortem ad nos pertinere?
Bork: Quam ob rem tandem, inquit, non satisfacit?
Venit ad extremum;: Si ad corpus pertinentibus, rationes tuas te video compensare cum istis doloribus, non memoriam corpore perceptarum voluptatum;